6 stylów zarządzania Golemana

Jaki jest najważniejszy element przyczyniający się do osiągnięcia przez przedsiębiorstwo sukcesu rynkowego? Odpowiedź może zależeć od perspektywy, od warunków, od otoczenia społecznego, ekonomicznego i prawnego w jakim funkcjonuje firma. Od poziomu wiedzy i świadomości respondenta, a nawet od sytuacji, w której pytanie zostało zadane. Jednak co do jednego należy się zgodzić. Bardzo istotnym, o ile nie kluczowym czynnikiem sukcesu jest sposób, w jaki firma jest zarządzana.

Jaki jest Twój styl zarządzania?

Rola i obowiązki pełnione przez menadżerów zostały już wielokrotnie sklasyfikowane i opisane. Jednak nie oznacza to, że każda osoba pełniąca funkcję zarządzającą podchodzi do swojej codziennej pracy w tej sam sposób. Różnią się podejściem do pracowników i ich zadań, celów biznesowych oraz wyznaczania priorytetów, co bezpośrednio przekłada się na atmosferę i efektywność zespołu. Sprawdźcie jaki styl zarządzania prezentuje Wasz szef (bądź jaki styl zarządzania sami prezentujecie) i poznajcie metody ułatwiające komunikację w każdym z 6 stylów zarządzania Daniela Golemana:

DEMOKRATA

Opinia każdego członka zespołu jest dla niego bardzo istotna, a podstawą podejmowania decyzji jest porozumienie z pracownikami i wysłuchanie ich zdania. Brzmi dobrze. I rzeczywiście jest bardzo dobrą metodą na budowanie wspólnoty i atmosfery zrozumienia. Sprzyja także poczuciu odpowiedzialności pracowników za losy firmy lub zespołu. Zdecydowanym minusem tego stylu jest czasochłonność omawiania każdego pomysłu i wydłużanie terminu podjęcia ostatecznej decyzji. Pamiętajmy więc, że w niektórych sytuacjach decyzja musi zostać podjęta szybko żeby zapewnić ciągłość działania. Jak z nim rozmawiać? Szczerze i otwarcie, ale również zwięźle i na temat. Demokrata weźmie pod uwagę wszystko co mówimy i poświęci czas na przemyślenie, tak więc jeżeli zależy nam na szybkiej decyzji – przekażmy mu tylko niezbędne informacje.

PARTNER

Styl afiliacyjny zakłada płaską strukturę organizacyjną. Kierownik jest nastawiony głównie na budowanie harmonii i zrozumienia w zespole. Kluczową kwestią są relacje i komunikacja między jego członkami, a także unikanie nadmiernej biurokracji.  Największą zaletą takiego stylu jest kooperacja, zaangażowanie i zaufanie zarówno pomiędzy członkami zespołu, jak i pomiędzy szefem a jego podwładnymi. Należy jednak zaznaczyć, że warunkiem koniecznym osiągnięcia sukcesu w takich okolicznościach są jasno wyznaczone cele, może być to prosta droga to ogólnorozumianego chaosu.

WIZJONER

Zdanie najbardziej charakterystyczne dla wizjonerów to „chodźcie ze mną!”. Mistrzowie mobilizowania zespołu w realizowaniu wyznaczonego jasno celu bez jednoczesnego narzucania metod, jakimi cel ten ma być zrealizowany. Członkowie teamu rozumieją do czego dążą, dzięki czemu traktują swoją pracę jako wartościową dla organizacji. Lider musi mieć umiejętność precyzyjnej komunikacji z podwładnymi i zarażania ich swoim zaangażowaniem. Bardzo chętnie podejmuje się nowych wyzwań mając na uwadze korzyści jakie mogą przynieść, toteż w komunikacji z nim warto argumentować i  podkreślać długoterminowe plusy proponowanych rozwiązań.

TRENER

Trenerzy bardzo mocno skupiają się na wykorzystaniu silnych i zminimalizowaniu słabych stron każdego członka zespołu. Dbają o możliwości rozwoju zawodowego, wiążąc go z osiąganiem przez pracowników celów prywatnych. Mają umiejętność patrzenia w przyszłość i planowania użycia rozwijanych kompetencji w kolejnych wyzwaniach. Argumenty, które najbardziej do niego trafiają obejmują korzyści w skali całego zespołu. Warto skupiać się na nich podczas trudnych rozmów.

KOMENDANT

Pracownicy mogą zapomnieć o własnej inicjatywie i pomysłach oraz schować kreatywność i własne ambicje do kieszeni. Oczekiwania względem nich obejmują prawidłowe i szybkie wykonywanie poleceń oraz spełnianie wymagań bez zadawania zbędnych pytań. Ten styl ma co prawda negatywny wpływ na atmosferę w pracy i w rezultacie może skutkować dużą rotacją członków zespołu, jednak świetnie sprawdza się w krótkoterminowych sytuacjach kryzysowych. Złotym środkiem jest stosowanie go z umiarem i tylko w wyjątkowych sytuacjach. Dyskusje z komendantem zazwyczaj skazane są na porażkę, jednak jednym ze wskazywanych sposobów na przekonanie go do swojego pomysłu jest poprowadzenie rozmowy w taki sposób, aby sam doszedł do pożądanych przez nas wniosków.

NADAJĄCY TEMPO

Priorytetem jest nie tylko odpowiednie wykonanie zadania, ale także wykonanie go w narzucony sposób. Lider koncentruje się na standardach i procedurach i nie unika samodzielnego wzięcia się do pracy w celu udowodnienia efektywności wybranej metody. To prosta droga do demotywacji zespołu, obniżenia ich poczucia własnej wartości i w rezultacie powstania poczucia niedocenienia. Sprzeczność komunikatów – z jednej strony wymóg samodzielności, z drugiej brak zgody na własną inicjatywę i aktywność może być powodem frustracji. Jak się skutecznie komunikować z takim menadżerem? Na to pytanie niestety nie ma dobrej odpowiedzi…

Nie udało Wam się dopasować do żadnego z wymienionych typów?  Spróbujcie wypełnić szybki test i dowiedzieć się jaki jest Wasz styl zarządzania: manager.money.pl/kariera/testy-psychologiczne/styl-zarzadzania/